Шафтолу

Дарахтони шафтолу муддати тӯлонӣ маълуманд ва меваҳои онҳо аз ҷониби бисериҳо дӯстдошта шудаанд. Растаниҳо аз бисер дигар зироатҳои мевагӣ бо гармидиҳӣ фарқ мекунанд Ва Яке Аз чунин кишварҳои гарм Тоҷикистон аст.

Кишвари мо иқлими аз ҳама мувофиқ дорад ва парвариши шафтолу дар ин ҷо душвор нест. Вақте ки дарахтон ба таври комил рушд мекунанд ва ҳосили устувор медиҳанд, нигоҳубини махсус лозим нест. Бо назардошти сифати аълои таъми меваҳо, харбуза ба кишварҳои гуногун содир карда мешавад ва ҳудуди афзоиши онҳо хеле васеъ шудааст, гарчанде ки шароит камтар бароҳат шудааст, ки одамонро маҷбур мекунад, ки ба ҳар марҳилаи рушди растаниҳо вақти бештар сарф кунанд.

Танҳо дар хоҷагии деҳқонии “Узун” – и Ноҳияи Ҷалолиддини Балхӣ зиеда аз 300 гектар боғи шафтолу мавҷуд аст, ки дар он зиеда аз 13 навъи ин меваҳо парвариш карда мешаванд. Ҳар рӯз аз заминҳои кишоварзӣ аз 3 то 4 тонна мева содир карда мешавад. Мева аз моҳи май сар карда, дар моҳи сентябр ҷамъоварӣ карда мешавад. Як навъ пас аз дигараш мепазад бе таваққуф, деҳқонон бекор намемонанд.

Бо оғози мавсими ҷамъоварии шафтолу деҳқонони Ноҳияи Қумсангир ба бозорҳои Тоҷикистон 80 тонна меваи тару тоза мефиристанд.

Меваҳои шафтолу, ки дар минтақаи мо парвариш карда мешаванд, маҳсулоти хеле муфид дар парҳез мебошанд. Нӯги меваи шафтолу хеле сермазза, хушбӯй, тароватбахш, серғизо аст, ба осонӣ ҷаббида мешавад. Шафтолу барои кӯдакон ва инчунин шахсони пас аз беморӣ заифшуда барои беҳтар кардани иштиҳо тавсия дода мешавад. Хӯрдани меваи шафтолу ҳангоми мавҷудияти бемориҳои дилу раг, гурда, бемориҳои ҷигар ва заҳра муфид аст. Оҳан, витамини К ва ликопен дар таркиб ба системаи дилу рагҳо таъсири хуб мерасонанд, шафтолу барои аритмия ва камхунӣ фоида меорад. Фаъолияти рӯдаи ҳозима ва перисталтикаро ҳавасманд карда, аз зардаҷӯшӣ ва қабз халос мешаванд.